மஞ்சப்பை செதுக்கப்படாத நகரத்து காவியம்

நகரமயமாக்களின் பாதிப்பை நம்ம கிராமத்து தாத்தா எதார்த்தமாக சொல்ல கூடிய படம் மஞ்சப்பை. படத்திற்கு மஞ்சப்பை என்ற பெயர் ஏன் வைத்தார்கள் என்று தெரியவில்லை. தாத்தாவாக நடித்திருக்கும் ராஜ்கிரன் நகரத்திற்கு வரும் போது மஞ்சப்பை என்று எதையும் எடுத்து வரவில்லை.

சின்ன வயசிலேயே தாய் தந்தையை இழந்த விமலை, வளர்த்து படிக்க வைத்து ஆளாக்குகிறார் தாத்தா ராஜ்கிரண். பெரியவனாகும் விமல், சென்னையில் ஐடி கம்பெனியில் வேலைக்குச் சேருகிறார். அமெரிக்காவுக்குப் போக வேண்டும் என்று தீராத ஆர்வம் கொண்ட விமலுக்கு, அதற்கான வாய்ப்பும் கிடைக்கிறது. மூன்று மாதங்களுக்குள் அமெரிக்கா போகவிருக்கும் அவர், தன்னை வளர்த்து ஆளாக்கிய ராஜ்கிரணை அமெரிக்க செல்லும் வரை தன்னுடன் சென்னையில் வைத்துப் பார்த்துக் கொள்ள விரும்புகிறார். தாத்தாவையும் வரவழைக்கிறார். கிராமத்து மனிதரான தாத்தா, தன் ஊரில் நடந்து கொள்வதைப் போலவே சென்னை நகரிலும், விமல் குடியிருக்கும் அபார்ட்மெண்டிலும் நடந்து கொள்கிறார், அக்கம் பக்கத்தில் வசிப்பவர்கள் சரிமாரியாக புகார் செய்ய தாத்தாவின் பார்வை படாமல் சரிகட்டுகிறார் விமல். இறுதியில் விமலின் வேலை, அமெரிக்கா போகும் கனவு, லட்சுமி மேனனுடனான காதலும் கூட தாத்தாவின் எதார்த்த நடவடிக்கையால் சோதனைக்குள்ளாக, கடுப்பான விமல் ஒரு கட்டத்தில் தாத்தாவை திட்டிவிடுகிறார்.

கிராமத்து நிகழ்வுகளை எதார்த்தமாக நகரத்து மக்களுக்கு சிந்தனை படுத்தியது படைப்பின் சிறப்பு. விமல், லட்சுமி மேனன் ஜோடி படத்தின் பல காட்சிகளில் ரசிப்பதற்கு ஏற்ற நடிப்பை வெளிப்படுத்தாதது ஏமாற்றம். இதில் என்ன பெரிய நகைச்சுவை என்றால் விமல் 1லட்சம் சம்பளம் வாங்குவதாக ஒரு காட்சியில் கூறுகிறார், ஆனால் அலுவலகத்தில் இருக்கும் மற்றொரு காட்சியில் 300 ரூபாய் மதிக்கதக்க ஒரு செருப்புடன் சுற்றி வருவது அவரின் நிலையை சற்று யோசிக்க வைக்கிறது. அமெரிக்க செல்வது தான் தனது இலட்சியம் என படத்தில் எப்படியும் ஒரு பத்து முறை விமல் சொல்லியிருப்பார். சிந்திக்க வைக்க வேண்டிய படத்தை சரியான நெறியாளர்கள் கொண்டு தொகுக்க தவறியதால் கதையின் பல நேரங்களில் தொடர்ச்சியின்றி நாமே அடுத்த காட்சி என்னவாக இருக்கும் என்பதை எளிதாக புரிந்து கொள்ளும் வண்ணம் காட்சிபடுத்தப்பட்டிருப்பது ஏமாற்றம். 

ராஜ்கிரன் மட்டுமே கதையின் மொத்த களமாக இருந்திருக்கிறார் அவர் வரும் ஒவ்வொரு காட்சியும் கிராமத்து நினைவுகளை அழுத்தமாக சிந்திக்க செய்கிறது மற்றபடி படம் பெரிமிதப்படுத்தும் வகையில் சிறப்பான தொன்றாக தெரியவில்லை. இயக்குனர் என்.ராகவனுக்கு முதலாவது படமாக இருந்தாலும் மஞ்சப்பையின் முடிவை இன்னும் சுவாரஷ்யமான படைப்பாக மாற்றியிருக்கலாம். இருப்பினும் தகுந்த நேரத்தில் இது போன்ற படைப்பை கொண்டு வர முயற்சித்தமைக்கு பாராட்டுக்கள்

நல்லது சொன்னால் கடைசியில கிருக்கனாத்தான் சுத்தனும் என்கிற மாதிரிதான் ராஜ்கிரன், ”சரவணா என் பேரன் வாழ்க்கையை நானே கெடுத்துட்டேன் பா” என புலம்புவது தமிழ் சினிமாவில் புதுமையான ஒன்றல்ல என்பது படம் பார்த்த ஒவ்வொருவரும் அறிவார்கள்.

ரகுநந்தனின் இசை படத்தோடு கேட்பதற்கு இனிமையாக இல்லாவிட்டாலும் ஒகே. ஒளிப்பதிவை பொருத்தவரையில் இன்னும் நன்றாக செய்திருக்கலாம், ரசிகர்கள் பார்த்து பாராட்ட கூடிய ஒளிப்பதிவை பெறாமல் போனது படக்குழுவினருக்கு ஏமாற்றம்.

இலட்சியம் என்பதை தவறாக மீண்டும் மீண்டும் சித்தரித்த படம் மஞ்சப்பையாகத்தான் இருக்க வேண்டும்.

ஸ்டீபன் .வி